Op basis van het rapport “Eigen Schuld” van de WRR blijkt dat anno 2016 meer dan een half miljoen huishoudens zoveel schulden hebben dat zij die niet meer kunnen aflossen en geregeld houden schuldenaren minder dan het financiële bestaansminimum over.

Alleen “eigen schuld”?

De Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) bepaalt dat de gemeenteraad een plan vaststelt dat richting geeft aan de integrale schuldhulpverlening aan haar inwoners. Het college is verantwoordelijk voor de uitvoering van de wet en het door de gemeenteraad vastgestelde plan.
Om toegelaten te worden tot de schuldsanering is een verklaring van het college noodzakelijk dat de minnelijke schuldhulp niet is geslaagd. De schuldenaar kan alleen nog tot de schuldsanering worden toegelaten door eerst een faillissement aan te vragen, dit te laten opheffen wegens gebrek aan baten en op basis van een verklaring van de curator schuldsanering bij de rechtbank te vragen.

Budgetcoaching en budgetbeheer vragen veel van de schuldenaar zelf en zijn in die zin vrijblijvend.

Economisch verdienmodel

Mijn voorstel zou zijn om de lokale overheid het voortouw te geven bij de schuldenproblematiek, in die zin dat mensen met schulden zich altijd eerst bij de gemeente moeten melden en niet starten met het zoeken naar een bewindvoerder. De gemeente beoordeelt in het individuele geval of de schuldenaar voldoende geholpen kan worden met budgetcoaching of budgetbeheer.

Lees de LinkedInpublicatie “Schuldhulpverlening toe aan herijking?” van RvM-lid en specialist Cees Rootjes.